Vondi kallinn lánaði mér pening

Þetta er hið nýja Ísland.  Fólk tók lán í banka til að kaupa sér eitthvað og nú vill það fá þann pening niðurgreiddann.  Búið er að dæma "verðtrygginguna" ólöglega og lántakendur, ég endurtek lántakendur, vilja að aðrir borgi þau lán niður fyrir þá.  Auðvitað þarf að breyta láninu á þann veg að ef það er ekki á nokkurn hátt "verðtryggt" þá verða þau að bera vexti eins og venja er í slíkum viðskiptum.  Hvort þennsluvextir Seðlabankans eru réttu vextirnir leyfi ég mér að efast en það er augljóst að það eiga ekki að vera vextir sem miða við að lánið sé í erlendri mynt ef afborgun höfuðstóls miðar ekki við að lánið sé í erlendri mynt.  Stundum minnir þessi umræða mig á græðgina sem var fyrir hrun, við búum enn á sama Íslandi og áður og ekkert hefur breyst.

Furða sig á gengisdómi

Athugasemdir

[Sigurður Haraldsson, 26.7.2010 kl. 08:27]

Sæll Ólafur já ertu ekki löngu búin að sjá það að það hefur ekkert breyst í stjórnsýslu og bankakerfinu! Afleiðingarnar láta ekki á sér standa við erum gjaldþrota!

[Kristján Bjarni Guðmundsson, 26.7.2010 kl. 10:51]

Það er engin að tala um að aðrir eigi að borga lánið niður. Höfustóll lánsins helst óbreyttur og hann þarf að borga eftir sem áður með vöxtum. Málið snýst um að búið er að dæma að hluta samningsins ólöglegan, lykilorðið hér er "ólöglegan". Það er fáranlegt að verðlauna lánveitandann fyrir lögbrot sín. Er þá hægt að setja hvaða ólöglegu skilyrði í samninga og lánveitendur geta þá alltaf gert ráð fyrir að vextirnir verði hækkaðir vegna forsendubrests á eigin lögbrotum?